پناهندگی به انگلستان یکی از روش‌های مهاجرت به این کشور است. انگلستان یکی از کشورهایی است که برخی افراد برای زندگی به آن مهاجرت می‌کنند. اما این مهاجرت همیشه راحت و امن نیست. بعضی از افراد به دلیل تهدید، آزار و اذیت که در کشور خود با آن روبرو هستند، مجبور می‌شوند برای پناهندگی به انگلستان مراجعه کنند. وقتی که کسی برای گرفتن ویزای انگلستان می‌رود، افسر کنسولگری فقط درخواست‌هایی را می‌پذیرد که نشان دهند فرد متقاضی می‌تواند به انگلستان سودمند باشد. این سودمندی می‌تواند در زمینه‌های مالی، تحصیلی یا کاری باشد. بنابراین، درخواست‌های پناهندگی خیلی کمتر قبول می‌شوند. این باعث می‌شود که برخی از افراد سعی کنند از راه‌های غیرمجاز و خطرناک به انگلستان بروند. اما این کار ممکن است زندگی، آینده و حتی جان آنها را در خطر بیاندازد.
تفاوت مهاجرت و پناهندگی چیست؟
مهاجرت و پناهندگی دو پدیده متفاوت در حوزه جابجایی افراد هستند. مهاجر کسی است که به دلیل عوامل اقتصادی، تحصیلی، کاری یا شخصی، به صورت داوطلبانه از کشور خود خارج می‌شود و به کشور دیگری می‌رود. مهاجر معمولا از شرایط زندگی در کشور مقصد آگاه است و انتظاراتی از آن دارد. مهاجر می‌تواند به کشور خود بازگردد و از حمایت دولت خود برخوردار باشد. پناهنده کسی است که به دلیل تهدید، آزار، اذیت یا خطر مرگ که در کشور خود با آن روبرو است، مجبور می‌شود کشورش را ترک کند و به کشور دیگری پناه ببرد. پناهنده از شرایط زندگی در کشور مقصد آگاه نیست و فقط به دنبال امنیت و آزادی است. پناهنده نمی‌تواند به کشور خود بازگردد و از حمایت دولت خود محروم است.
خطرات مهاجرت غیرقانونی به انگلستان
مهاجرت غیرقانونی به بریتانیا یکی از مسائل مهم و پیچیده‌ای است که در سال‌های اخیر با آن روبرو شده‌ایم. بسیاری از افراد از کشورهایی که درگیر جنگ، فقر، سوءحکومت، آزار و اذیت و تعقیبات قومی، مذهبی و سیاسی هستند، به دنبال یک زندگی بهتر و امن‌تر هستند و برای رسیدن به این هدف، از مسیرهای خطرناک و غیرقانونی استفاده می‌کنند. این افراد اغلب با قاچاقچیان انسان همکاری می‌کنند که از آنها سوءاستفاده می‌کنند و آنها را در معرض خطرات جدی قرار می‌دهند.
1. خطرات سفر
بسیاری از مهاجران غیرقانونی برای رسیدن به بریتانیا، از کانال مانش عبور می‌کنند که یکی از شلوغ‌ترین ناحیه‌های حمل و نقل دریایی در جهان است. این افراد اغلب با قایق‌های کوچک و نامناسب که توسط قاچاقچیان فراهم می‌شوند، این سفر را انجام می‌دهند. این قایق‌ها ممکن است در طول سفر خراب شوند، واژگون شوند، با قایق‌های بزرگتر برخورد کنند یا توسط مقامات دستگیر شوند. این افراد ممکن است در دریا بیفتند و غرق شوند، به خصوص اگر جلیقه نجات مناسب نداشته باشند. دمای آب در کانال مانش بسیار سرد است و ممکن است باعث یخ‌زدگی و مرگ شود. بر اساس آمارهای ارائه شده توسط وزارت کشور بریتانیا، در سال ۲۰۲۰، حدود ۸۵۰۰ نفر با ۳۴۵ قایق از کانال مانش عبور کردند و در سال ۲۰۲۱، تاکنون حدود ۸۰۰۰ نفر این کار را انجام داده‌اند. این تعداد بسیار بالاتر از سال‌های قبل است و نشان‌دهنده افزایش روند مهاجرت غیرقانونی به بریتانیا است. این سفرها همچنین باعث مرگ و مصدومیت بسیاری از مهاجران شده‌اند. برای مثال، در سپتامبر ۲۰۲۰، یک زن سودانی و نوزادش که در یک قایق بودند، غرق شدند. در اکتبر ۲۰۲۰، چهار نفر از جمله دو کودک در یک قایق که شکسته شده بود، جان خود را از دست دادند. در ژوئن ۲۰۲۱، یک مرد ایرانی که در یک قایق با ۳۶ نفر دیگر بود، غرق شد.
بعضی از مهاجران غیرقانونی برای رسیدن به بریتانیا، از مخفی شدن در کامیون‌ها و کانتینرهای حمل و نقل استفاده می‌کنند. این افراد ممکن است در کامیون‌ها و کانتینرها بیش از ظرفیت جا‌سازی شوند و در شرایط تنگ، سرد و بی‌هوا قرار گیرند. این شرایط می‌تواند باعث خفگی، یخ‌زدگی، سقوط اشیا و مرگ شود. برای مثال، در اکتبر ۲۰۱۹، ۳۹ نفر از جمله ۲۹ مرد و ۱۰ زن از ویتنام که در یک کانتینر یخچال‌دار بودند، در اسکس بریتانیا مرده پیدا شدند. در ژوئن ۲۰۲۱، یک مرد افغان که در یک کامیون بود، در آتش‌سوزی که در کامیون رخ داده بود، جان خود را از دست داد.
2. خطرات زندگی در بریتانیا
مهاجران غیرقانونی که به بریتانیا می‌رسند، با مشکلات و محدودیت‌های زیادی در زندگی خود مواجه می‌شوند. این افراد اغلب از حقوق اساسی و اجتماعی محروم هستند و در معرض سوءاستفاده و استثمار قرار دارند. این افراد نمی‌توانند به راحتی به خدمات بهداشتی، آموزشی، اجتماعی و قانونی دسترسی داشته باشند و ممکن است در شرایط فقر، بی‌خانمانی، بی‌کاری و بی‌امنی زندگی کنند. این افراد ممکن است تحت فشار و تهدید قاچاقچیان انسان قرار گیرند و مجبور شوند به آنها پول بدهند یا برای آنها کار کنند. این افراد ممکن است در معرض خطر بردگی، اجبار به کار، اجبار به تکدی‌گری، اجبار به جرایم،
کیس های پناهندگی در انگلستان
کیس های پناهندگی در انگلستان انواع مختلفی دارند که بر اساس دلایل و شرایط پناهجویان تعیین می‌شوند. به طور کلی، کیس های پناهندگی در انگلستان به سه دسته تقسیم می‌شوند:
- کیس های اجتماعی: این دسته شامل پناهجویانی است که به دلیل تعلق به یک گروه اجتماعی خاص، مثل زنان، کودکان، همجنس‌گرایان، تغییر جنسیت و غیره، در کشور خود مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و از حمایت قانونی برخوردار نیستند.
- کیس های سیاسی: این دسته شامل پناهجویانی است که به دلیل عقاید سیاسی خود، مثل حامیان یک حزب، جنبش، گروه مخالف یا مورد حمایت دولت، در کشور خود مورد تهدید، بازداشت، شکنجه یا قتل قرار می‌گیرند و نمی‌توانند از حقوق شهروندی خود استفاده کنند.
- کیس های مذهبی: این دسته شامل پناهجویانی است که به دلیل مذهب یا ایمان خود، مثل تبعیدیان، مسیحیان، بهائیان، یهودیان، اهل سنت، شیعیان و غیره، در کشور خود مورد اضطهاد، تبعیض، زورگویی یا کشتار قرار می‌گیرند و نمی‌توانند به آزادی عبادت بپردازند.
برای هر کدام از این کیس ها، پناهجو باید بتواند مدارک و شواهدی را ارائه دهد که نشان دهند وی در کشور خود مورد ظلم و ستم قرار گرفته است و نمی‌تواند از حمایت دولت خود برخوردار شود. این مدارک می‌توانند شامل گواهی‌نامه‌ها، گزارش‌ها، نامه‌ها، عکس‌ها، فیلم‌ها، مقالات، بیانیه‌ها و غیره باشند. پناهجو باید همچنین در مصاحبه‌هایی که با مقامات مهاجرت انگلستان برگزار می‌شوند، داستان خود را به صورت کامل، صادقانه و منطقی بیان کند و به سوالات آنها پاسخ دهد. در صورتی که پناهجو نتواند مدارک و شواهد قانع‌کننده‌ای را ارائه کند یا داستان وی با واقعیت همخوانی نداشته باشد، احتمال رد شدن کیس وی بالا خواهد رفت.
مصاحبه پناهندگی در انگلیس:
چند نکته مهم در ارتباط با پناهندگی انگلستان
اگر بخواهید در انگلستان پناهنده شوید، باید ادعای خود را برای پناهندگی اثبات کنید. این ادعا در موارد زیر مورد قبول قرار نمی‌گیرد:
- اگر شهروند یکی از کشورهای اتحادیه اروپا باشید.
- اگر از طریق یک کشور امن به انگلستان آمده باشید.
- اگر با یک کشور امن ارتباط داشته باشید که می‌توانید در آن پناهندگی بخواهید.
کشور امن یعنی کشوری که از آن راهی انگلستان شده‌اید و شرایط آن کشور برای پناهندگی مناسب است. پناهندگی در انگلستان با خانواده
شما می‌توانید همسر و فرزندان کمتر از ۱۸ سال خود را به عنوان وابسته‌های خود در درخواست پناهندگی ذکر کنید. اگر درخواست پناهندگی شما موفق باشد، هر کسی از خانواده‌تان که نامش را در پرونده نوشته‌اید، می‌تواند مثل شما پناهنده باشد. البته این افراد باید به‌طور جداگانه پناهندگی بخواهند تا پناهنده شوند. روند تصمیم‌گیری برای کیس‌های پناهندگی در انگلستان
اگر می‌خواهید در انگلستان به‌عنوان پناهنده بمانید، باید پناهندگی بخواهید. برای این کار باید کشور خود را رها کرده و نتوانید به‌دلیل ترس از آزار و اذیت جدی به آنجا برگردید.
بهتر است همان وقت که به انگلستان می‌رسید یا وقتی که فکر می‌کنید بازگشت به کشور خود خطرناک است پناهندگی بخواهید. اگر درخواست پناهندگی را به تاخیر بیاندازید، ممکن است درخواست شما رد شود.
بعد از اینکه پناهندگی خود را اعلام کردید، با یک افسر مهاجرتی ملاقات خواهید کرد. بعد از ملاقات با افسر مهاجرتی، دفترخانه تصمیم می‌گیرد که ادعای شما برای پناهندگی در انگلستان قابل قبول است یا نه. اگر ادعای شما قابل قبول باشد، برای شما یک مصاحبه با یک مددکار تعیین خواهند کرد. در ملاقات خود با افسر مهاجرتی می‌توانید درباره کیس خود توضیح بدهید. همچنین باید این کارها را انجام دهید:
- عکس خود را بگیرید.
- اثر انگشت خود را ثبت کنید.
- یک مصاحبه برای توضیح در مورد خود و دلیل پناهندگی خود بدهید.
شما می‌توانید در مصاحبه مدارکی که به کیس پناهندگی شما کمک می‌کند هم ارائه کنید.
معمولا طی ۶ ماه جواب درخواست پناهندگی خود را دریافت خواهید کرد. اگر به هر دلیلی در مصاحبه پناهندگی خود حاضر نشوید، معمولاً درخواست شما رد می شود.
به یاد داشته باشید اگر اطلاعات غلط در درخواست خود بنویسید، به ۲ سال زندان، یا تبعید از انگلستان محکوم خواهید شد. مدارک موردنیاز برای درخواست پناهندگی در انگلستان
برای ارائه درخواست پناهندگی خود و همراهانتان در انگلستان به مدارک زیر نیاز خواهید داشت:
- پاسپورت و مدارک سفر به انگلستان
- مدارک شناسایی مانند شناسنامه، گواهی ازدواج و تولد و سوابق مدرسه
- هر مدرکی که فکر می‌کنید به تایید درخواست پناهندگی شما کمک خواهد کرد.
اگر در داخل انگلستان درخواست پناهندگی می‌دهید، باید مدارک مربوط به محل اقامت خود یا شخصی که همراه او در انگلستان می‌مانید را ارائه دهید. اگر محل اقامت شما در انگلستان متعلق به خودتان است مدارک زیر موردنیاز خواهد بود:
- اظهارات بانکی
- گواهی ثبت مسکن
- گواهی پرداخت مالیات
- قرارداد اجاره
- قبوض
حقوق پناهنده ها در انگلستان
اگر در انگلستان پناهنده باشید، از حقوق زیر برخوردار خواهید شد:
- با شما مانند دیگران و به‌طور منصفانه برخورد می‌شود و نژاد، جنسیت، سن، مذهب، گرایش جنسی و معلولیت شما تفاوتی ایجاد نمی‌کند.
- می‌توانید به دین خود عمل کنید و از شما خواسته می‌شود که دین و مذهب دیگران را هم احترام بگذارید.
- درخواست شما با انصاف و صحت بررسی خواهد شد.
- اگر شرایط لازم را داشته باشید، به شما حمایت مالی و محلی برای زندگی در انگلستان کمک خواهند کرد.
- به مراقبت‌های بهداشتی و سلامتی رایگان از طریق شورای خدمات بهداشت ملی (NHS) دسترسی خواهید داشت.
- می‌توانید نماینده قانونی داشته باشید و اگر نیاز باشد، حمایت مالی برای کیس پناهندگی خود بگیرید (مددکار این موضوع را با شما مشورت خواهد کرد.)
تا زمانی که درخواست پناهندگی شما جواب ندهد، اجازه کار در انگلستان نخواهید داشت.
پناهندگانی که درخواست‌شان تایید شده است، می‌توانند به مدت ۵ سال در انگلستان اقامت داشته باشند و بعد از آن برای اقامت دائم انگلستان اقدام کنند. این افراد می‌توانند به خدمات بهداشتی، آموزشی، اجتماعی و قانونی دسترسی داشته باشند و از حقوق اساسی و اجتماعی برخوردار شوند. این افراد همچنین می‌توانند بدون هیچگونه محدودیتی در انگلستان کار کنند و میانگین حقوق آنها بستگی به نوع شغل و ساعت کاری دارد. برای مثال، میانگین حقوق فعلی فارغ التحصیلان در انگلستان در حدود ۱۶۰۰۰ تا ۲۴۰۰۰ پوند برآورد شده است.
پناهجویانی که درخواست‌شان در دست بررسی است، ممکن است واجد شرایط پشتیبانی پناهندگی باشند. این پشتیبانی شامل سه نوع اصلی است: بخش ۹۵، بخش ۹۸ و بخش ۴. با این پشتیبانی‌ها، ممکن است واجد شرایط دریافت کمک هزینه مسکن و کمک مالی باشند. میزان این کمک‌ها متفاوت است ولی به طور متوسط، یک پناهجوی تنها ۳۷ پوند در هفته دریافت می‌کند. این مبلغ برای تامین نیازهای اساسی بسیار کم است و ممکن است باعث ایجاد مشکلات اقتصادی و اجتماعی برای پناهجویان شود. اکثر پناهجویان از حق کار در انگلستان برخوردار نیستند و فقط در صورتی که به مدت بیش از ۱۲ ماه منتظر درخواست پناهندگی خود باشند، می‌توانند برای دریافت مجوز کار درخواست بدهند.
پناهجویانی که درخواست‌شان رد شده است، ممکن است به کشور خود یا کشور دیگری که قبلا در آن اقامت داشته‌اند، برگردانده شوند یا در کمپ‌های پناهندگی در انگلستان زندگی کنند. این کمپ‌ها از لحاظ بهداشتی، امنیتی و انسانی شرایط بسیار نامناسبی دارند و افراد در آنها با فقر، بی‌خانمانی، بیماری، سوءاستفاده و استثمار مواجه هستند.
