پارتیکل‌ها در زبان آلمانی را بشناسید
پارتیکل‌ها در زبان آلمانی نقش مهمی در بیان دقیق معنا و احساسات در جملات دارند. این کلمات کوچک، اما پرقدرت، قادر به تغییر دادن معنای یک جمله و افزودن لایه‌های اضافی از اطلاعات و احساسات به آن هستند. به عنوان مثال، در یک جمله می توانند احساسات، نظرات و درجه یک چیزی را بیان کنند و بخش مهمی هستند، به ویژه در زبان گفتاری. پارتیکل‌ها شامل قیدها، حروف اضافه، حروف ربط و الفاظ هستند که گرامر خاصی ندارند در این مقاله، به بررسی چند نمونه از پارتیکل‌های رایج در زبان آلمانی و کاربردهای آنها می‌پردازیم.
Gradpartikel
پارتیکل‌های درجه اطلاعاتی درباره‌ی درجه، یعنی شدت چیزی، ارائه می‌دهند. این پارتیکل‌ها بسیار اغلب در ارتباط با قیدها یا صفت‌ها به کار می‌روند. برخی از مهمترین آنها عبارتند از :
پارتیکل‌های درجه یا همان پارتیکل‌های تقویتی یا شدت، وظیفه دارند که محتوای نشان داده شده توسط کلمه‌ی مرجع را از نظر شدت تقویت کنند یا تضعیف کنند. آنها یک طیف از شدت ضعیف تا قوی را پوشش می‌دهند. برخی از پارتیکل‌های درجه می‌توانند هم شدت ضعیف و هم شدت قوی را نشان دهند. علاوه بر این، تعداد کمی از پارتیکل‌های درجه وجود دارند که قابلیت افزایش دارند. بنابراین، پارتیکل‌های درجه دارای عملکرد تقویتی هستند.
پارتیکل‌های درجه اغلب قبل از صفت‌ها یا قیدها ظاهر می‌شوند، اما هرگز قبل از اسامی مقاله‌دار در افعال نمی‌آیند. آنها می‌توانند با تأکید ظاهر شوند و معمولاً نمی‌توانند به تنهایی به قسمت اول جمله منتقل شوند. معمولاً در میانه‌ی جمله قرار دارند. پارتیکل‌های درجه می‌توانند حذف شوند بدون اینکه جمله ناگرامری شود.
از طریق زبان عامیانه و زبان نوجوانان، پارتیکل‌های درجه جدیدی همواره از صفت‌ها به وجود می‌آیند که معنای اصلی آنها تغییر کرده است.
چند مثال:
„Es ist sehr heiß.“
„Er schien wenig vertrauenswürdig.“
Abschwächend: „Sie ist ganz nett.“
Verstärkung der Negationspartikel: „Daran habe ich gar nicht gedacht.“
Durch Jugendsprache entstandene, neue Gradpartikel: „Es war mega aufregend.“
Negationspartikel
پارتیکل‌های نفی وظیفه دارند که معمولاً کل جمله را نفی کنند. برخلاف اکثر پارتیکل‌های دیگر، ارزش حقیقی کل جمله تغییر می‌کند به محض اینکه یک پارتیکل نفی اضافه یا حذف می‌شود. آنها نمی‌توانند به تنهایی در قسمت اول جمله قرار بگیرند و نمی‌توانند پاسخی به سوالات باشند. شکل کلاسیک پارتیکل‌های نفی “nicht” را نشان می‌دهد، مثال‌های دیگر عبارتند از “keineswegs”، “keinesfalls”، “mitnichten”، “ebenso wenig”، “genauso wenig”.
„Es soll heute nicht schneien.“
„Ich bin nicht zufrieden mit mir.“
„So sollte das nicht ablaufen.“
„Er hat sein Studium nicht geschafft.“
„Gib es ihm nicht!“
Antwortpartikel
پارتیکل‌های پاسخ بیانگر موافقت و مخالفت هستند. پارتیکل‌های پاسخ همیشه تأکید شده و یک بیانیه کامل یا مطلق را تشکیل می‌دهند. آنها می‌توانند به عنوان پاسخ به سوالات تصمیم‌گیری یا به عنوان واکنش به یک جمله اظهارنظر با عملکرد تفسیری گاه به گاه ظاهر شوند.
Entscheidungsfrage: „Bist du zufrieden mit deiner Leistung?“ – „Nein.“
Entscheidungsfrage: „Gefällt dir dein neues Zuhause?“ – „Ja.“
Entscheidungsfrage: „Wollen wir heute zusammen zum Sport fahren?“ – „Ja.“
Reaktion: „Ich dachte du liebst mich.“ – „Schon.“ (Diese Partikel enthält eine Einschränkung, die noch näher erläutert werden kann)
Reaktion: „Der lügt doch!“ – „Genau.“
Reaktion: „Das ist nicht dein ernst.“ – „Doch.“
Abtönungspartikel
پارتیکل‌های تلطیف وظیفه دارند که نگرش گوینده را بیان کنند و مبنای اعتبار یک بیانیه را تغییر دهند. بنابراین، انتظارات، فرضیات یا ارزیابی‌های موضوع مورد بحث بیان می‌شوند. آنها به کل جمله مربوط می‌شوند و اغلب به عملکردهای خاص جمله یا بیانیه‌هایی مانند جملات آرزویی یا فریادها پیوسته هستند.
این کلمات گاهی اوقات می‌توانند با یکدیگر ترکیب شوند. تقریباً تمام پارتیکل‌های تلطیف نیز در زیرمجموعه‌های دیگر ظاهر می‌شوند. ویژگی بارز پارتیکل‌های تلطیف این است که نه به تنهایی و نه همراه با یک مؤلفه مرجع می‌توانند قسمت اول جمله را پر کنند، بلکه در میانه جمله ظاهر می‌شوند، بدون تأکید و به انواع خاصی از جملات مرتبط هستند.
Aussagesatz: „Das Leben ist halt kein Ponyhof.“
Wunschsatz: „Wenn es doch nur mal aufhören würde zu regnen.“
Ausrufesatz: „Das ist ja unerhört!“
Aufforderungssatz: „Pass bloß auf!“
Aufforderungssatz: „Fass das ja nicht an!“
