آموزش گرامر زبان آلمانی سطح A1 – درس یازدهم

سلام دوستان! در این درس از آموزش گرامر می‌خواهیم به بررسی یکی از فعل‌های مهم و کاربردی زبان آلمانی به نام “wissen” بپردازیم. این فعل به معنای “دانستن” است و در زبان آلمانی کاربرد زیادی دارد. همچنین به نکات مهمی درباره‌ی صرف این فعل، تفاوت آن با فعل “kennen”، جایگاه فعل در جملات خبری و استفاده از حروف اضافه‌ی زمانی خواهیم پرداخت. بیایید شروع کنیم!

• بیشتر بخوانید: آموزش گرامر زبان آلمانی سطح A1 – درس دهم

صرف فعل “wissen”

فعل “wissen” به شکل زیر صرف می‌شود:

نکته‌ای که باید به آن توجه کنید این است که اول شخص و سوم شخص مفرد (ich و er/sie/es) در این فعل به شکل مشابهی صرف می‌شوند. بنابراین، این شباهت را باید به خاطر بسپارید تا در مکالمات و نوشتار خود دچار اشتباه نشوید.

فرق “wissen” و “kennen”

حالا بیایید به تفاوت بین “wissen” و “kennen” بپردازیم. این دو فعل خیلی وقت‌ها با هم اشتباه می‌شوند، اما معانی متفاوتی دارند:

“wissen” به معنی “دانستن” و “اطلاع داشتن” است. به عبارتی، شما چیزی را می‌دانید یا از یک موضوع آگاهی دارید.

“kennen” به معنی “شناختن” است. این فعل به معنای آشنایی با افراد یا مکان‌ها استفاده می‌شود.

به عنوان مثال:

• Ich kenne den Mann nicht. (من این مرد را نمی‌شناسم)
• Ich weiß, dass er aus der Ukraine kommt. (من می‌دانم که او اهل اوکراین است)

جایگاه فعل در جملات خبری

در زبان آلمانی، جایگاه فعل در جملات خبری بسیار مهم است. فعل همیشه در جایگاه دوم جمله قرار می‌گیرد. این نکته یکی از اصول اساسی دستور زبان آلمانی است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

• Ich habe heute Abend leider keine Zeit. (امشب متأسفانه وقت ندارم)
• Heute Abend habe ich leider keine Zeit. (امشب متأسفانه وقت ندارم)
• Leider habe ich heute Abend keine Zeit. (متأسفانه، امشب وقت ندارم)

همانطور که می‌بینید، فعل (habe) در همه‌ی این جملات در جایگاه دوم قرار دارد و فاعل یا قید یا اطلاعات زمانی در جایگاه اول قرار می‌گیرند. این نکته را در مکالمات خود فراموش نکنید!

حروف اضافۀ زمانی “am” و “um”

حروف اضافه‌ی “am” و “um” برای بیان زمان در زبان آلمانی بسیار مهم هستند.

“am” برای اشاره به روزها و اوقات روز استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

• • Am Montag um 8 treffe ich meine Freunde. (دوشنبه ساعت 8 دوستانم را می‌بینم)
  • Am Nachmittag kommt Anna. (آنا بعد از ظهر می‌آید)

“um” برای بیان ساعت به کار می‌رود. به عنوان مثال:

• • Um drei gehe ich ins Museum. (ساعت 3 به موزه می‌روم.)

این حروف اضافه معمولاً در فارسی ترجمه نمی‌شوند، اما در جملات آلمانی نقش مهمی دارند.

حرف اضافۀ “in” و شکل “ins”

حرف “in” به عنوان حرف اضافه‌ی مکانی برای نشان دادن مقصد و جهت استفاده می‌شود. وقتی می‌خواهیم بگوییم به کجا می‌رویم، از حالت آکوزاتیو بعد از این حرف اضافه استفاده می‌کنیم. برای مثال:

• Wohin gehst du am Nachmittag? (تو بعد از ظهر به کجا می‌روی؟)
• Ich gehe in eine Ausstellung. (من به یک نمایشگاه می‌روم)
• Karina geht ins Schwimmbad. (کارینا به استخر می‌رود)

نکته‌ی جالب این است که وقتی حرف “in” با حرف تعریف معین “das” ترکیب می‌شود، شکل “ins” را به وجود می‌آورد.

“morgen” و “Morgen”

دقت کنید که “morgen” (فردا) به عنوان یک قید کوچک نوشته می‌شود، در حالی که “Morgen” (صبح) به عنوان یک اسم بزرگ نوشته می‌شود. به عنوان مثال:

• Er fährt morgen Nachmittag nach Kanada. (او فردا بعد از ظهر به کانادا می‌رود.)
• Morgen früh frühstücken wir zusammen. (فردا صبح با هم صبحانه می‌خوریم.)

جایگاه اطلاعات زمانی در جمله

در زبان آلمانی، معمولاً ابتدا زمان را بیان می‌کنیم و سپس مکان را. به عنوان مثال:

• Karina geht heute mit Manuel ins Restaurant. (کارینا امروز با مانوئل به رستوران می‌رود.)

این نکته را در زمان نوشتن جملات خود در نظر داشته باشید.

نتیجه‌گیری

امیدوارم این درس به شما کمک کند تا بهتر با فعل “wissen” و نکات مربوط به آن آشنا شوید. همچنین، توجه به تفاوت‌های “wissen” و “kennen”، جایگاه فعل در جملات و استفاده از حروف اضافه‌ی زمانی می‌تواند در یادگیری زبان آلمانی به شما کمک کند. اگر سوالی دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری دارید، حتماً بپرسید!