خوش آمدید! لطفاً نظرات خود را با ما در میان بگذارید تا بتوانیم کیفیت سایت را بهبود بخشیم.

آموزش گرامر آلمانیزبان آلمانی

آموزش گرامر زبان آلمانی درس چهاردهم، ساخت پرفکت با فعل کمکی sein

در زبان آلمانی، برای ساخت زمان پرفکت (Perfekt) معمولاً از فعل کمکی «haben» استفاده می‌شود. اما در برخی از افعال خاص، به جای «haben»، از ساخت پرفکت با فعل کمکی sein استفاده می‌شود. این موضوع یکی از نکات مهم در یادگیری زبان آلمانی است که در این مقاله به آن می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید: آموزش گرامر زبان آلمانی – سطح A1: درس سیزدهم

ساخت پرفکت با فعل کمکی sein

فعل «sein» در زمان حال صرف می‌شود و پس از آن، پارتیسیپ (Partizip) در انتهای جمله قرار می‌گیرد. به عنوان مثال:

  • Ich bin nach Hause gegangen. (من به خانه رفتم)
  • Du bist nach Kanada geflogen. (تو به کانادا پرواز کردی)
  • Er ist dick geworden. (او چاق شده است)
  • Wir sind hier geblieben. (ما اینجا ماندیم)
  • Ihr seid viel gereist. (شماها بسیار سفر کرده‌اید)
  • Sie sind gestern in Berlin gewesen. (آنها دیروز در برلین بودند)

ساخت پرفکت با فعل کمکی sein می‌تواند معانی مختلفی از جمله ماضی ساده، ماضی نقلی و ماضی استمراری را منتقل کند. در متن گفتگو، معمولاً مشخص می‌شود که کدام یک مد نظر است.

دسته‌بندی افعالی که با «sein» پرفکت می‌سازند

افعالی که با «sein» پرفکت می‌سازند، به سه دسته تقسیم می‌شوند:

  1. افعال حرکتی: این افعال نشان‌دهنده حرکت از یک نقطه به نقطه دیگر هستند. به عنوان مثال:
    • Er ist nach Deutschland gefahren. (او به آلمان رفت)
    • Wir sind nach Berlin geflogen. (ما به برلین پرواز کردیم)
  2. افعال تغییر وضعیتی: این افعال تغییر در وضعیت یا حالت را نشان می‌دهند. مانند:
    • Er ist sehr früh eingeschlafen. (او خیلی زود به خواب رفت)
    • Gestern ist sie 30 geworden. (او دیروز سی ساله شد)
  3. افعالی که باید به خاطر سپرده شوند: این افعال شامل «sein» و «bleiben» و چند مورد دیگر هستند. به عنوان مثال:
    • Er ist heute in München geblieben. (او امروز در مونیخ ماند)
    • Thomas ist gestern in Berlin gewesen. (توماس دیروز در برلین بود)
همین حالا بخوانید  آموزش گرامر زبان آلمانی - درس ۱۵: حالت داتیو (Dativ) و نکات تکمیلی

گذشته فعل «sein»

گذشته فعل «sein» نیز مانند فعل «haben» در زمان پرتریتوم (Präteritum) بیشتر استفاده می‌شود و کمتر در زمان پرفکت به کار می‌رود. به عنوان مثال، به جای اینکه بگوییم:

  • Ich bin auf dem Oktoberfest gewesen. (من در اکتوبرفس بودم.)

بیشتر می‌گویند:

  • Ich war auf dem Oktoberfest. (من در اکتوبرفس بودم.)

صرف فعل «sein» در گذشته به شکل زیر است:

  • ich war (من بودم)
  • du warst (تو بودی)
  • er/sie/es war (او بود)
  • wir waren (ما بودیم)
  • ihr wart (شما بودید)
  • sie/Sie waren (آنها/شما بودند)

حروف اضافه زمانی: «im» و «seit»

حرف اضافه «im» (در) به معنای «در» است و معمولاً با ماه‌ها و فصل‌ها به کار می‌رود. به عنوان مثال:

  • Ich fahre im Oktober nach München. (من اکتبر به مونیخ می‌روم.)
  • Ich mache immer im Januar Urlaub. (من همیشه ژانویه مرخصی می‌گیرم.)

حرف اضافه «seit» (از… تاکنون) نشان‌دهنده مدت زمان از یک نقطه در گذشته تا اکنون است. اسمی که پس از «seit» می‌آید، در حالت داتیو است. به عنوان مثال:

  • Den Karneval in Köln gibt es seit 1823. (این کارناوال در کلن از سال 1823 تا کنون وجود دارد.)
  • Seit Oktober lerne ich Deutsch. (از اکتبر تا حالا در حال یادگیری آلمانی هستم.)

حروف اضافه مکانی: «nach» و «in»

برای پاسخ به سؤال «Wohin?» (به کجا؟) از دو حرف اضافه «nach» و «in» استفاده می‌شود:

  1. nach: این حرف اضافه برای شهرها و اکثر کشورها به کار می‌رود. مثلاً:
    • Ich möchte nach Deutschland fahren. (من می‌خواهم به آلمان بروم.)
    • Henry fährt im September nach Berlin. (هنری در سپتامبر به برلین می‌رود.)
  2. in: این حرف اضافه برای کشورهای دارای حرف تعریف به کار می‌رود. مثلاً:
    • Wir fliegen im Mai in die Türkei. (ما در ماه می به ترکیه پرواز می‌کنیم.)
    • Wir möchten in den Iran fahren. (ما می‌خواهیم به ایران سفر کنیم.)
همین حالا بخوانید  دانلود کتاب آلمانی Themen aktuell 3

ترکیب‌های «nach Hause» و «zu Hause»

در زبان آلمانی، برای گفتن «به خانه»، از ترکیب «nach Hause» استفاده می‌شود:

  • Am Nachmittag fährt er nach Hause. (او بعد از ظهر به خانه می‌رود.)

برای گفتن «در خانه»، از ترکیب «zu Hause» استفاده می‌شود:

  • Am Abend isst er zu Hause. (او شب در خانه غذا می‌خورد.)

خواندن عدد سال

خواندن عدد سال در زبان آلمانی با خواندن اعداد دیگر متفاوت است. برای خواندن سال‌های میلادی چهار رقمی (از سال 1100 تا 1999)، ابتدا دو رقم اول را جدا می‌خوانند، سپس کلمه «hundert» و بعد دو رقم بعدی را می‌خوانند. مثلاً:

  • 1982: neunzehnhundertzweiundachtzig
  • 1873: achtzehnhundertdreiundsiebzig

از سال 2000 به بعد، سال‌ها عادی خوانده می‌شوند. مثلاً:

  • 2014: zweitausendvierzehn

نتیجه‌گیری

در این مقاله، به بررسی ساخت پرفکت با فعل کمکی «sein» در زبان آلمانی پرداختیم و نکات مهمی درباره افعال حرکتی، تغییر وضعیتی و افعالی که باید حفظ شوند، بررسی کردیم. همچنین به حروف اضافه زمانی و مکانی و نحوه خواندن سال‌ها پرداختیم. این نکات به یادگیری بهتر زبان آلمانی کمک می‌کند و در مکالمات روزمره بسیار کاربردی است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا